Δες ποσά πράγματα υπάρχουν και τα νιώθεις
λύσε κι απόψε το μυστήριο του νου
άπλωσε χρώμα στο βαθύαμμο ουρανό σου
μες τα απριλιάτικο ταξίδι του θύμου

Δώσε στη νύχτα τον πυρσό της ευτυχίας
στάζει κι απόψε στο ποτάμι μιαν ευχή
όσα δε μου δωσαν διπλά να τα χαρίσω
μια ανυπότακτη νωχελική κραυγή

όσα δεν είχα και όσα μου πήραν
ήταν στα μάτια μου ολόκληρη ζωή

όσα δεν έζησα και δεν υπήρχαν
ήταν εκείνα που φώτιζαν την ψυχή

‘’όσα δεν έζησα και μου στέρησαν
ήταν τα χρώματα στα μάτια της σιωπής ‘’

ψυχή μου μάχη στο δρόμο σταχτή
να πάρω πίσω όσα δε χάρισα ποτέ
ήλιε τεμπέλη στου νου τη ράχη
τάξε τα βέλη σου στη μοίρα του ποτέ