Έγινε ο πόνος μου μπεκρής
κι όσο κι αν πιω δε σβήνει
να σε ξεχάσω δεν μπορώ
φουντώνει περισσότερο
κι ανάβει μέσα μου φωτιά
που καίει σαν καμίνι

Σε συλλογιέμαι σε συλλογιέμαι
σε συλλογιέμαι συνεχώς
κι αναρωτιέμαι κι αναρωτιέμαι
πόσο θα αντέξω μοναχός

Δίνω στον πόνο μου να πιει
μήπως και τον μεθύσω
μα αυτός γελά με μένανε
κι όλο μου λέει για σένανε
πως θα με λιώσει σαν κερί
αν δε γυρίσεις πίσω

Σε συλλογιέμαι σε συλλογιέμαι
σε συλλογιέμαι συνεχώς
κι αναρωτιέμαι κι αναρωτιέμαι
πόσο θα αντέξω μοναχός