Στο βοριά, στο νοτιά και στο ριζικό
κέντησα ματόχαντρα για ‘σένα.

Στο βοριά, στο νοτιά μη σε βρει κακό
και δεν έρθεις γρήγορα σε `μένα.

Κι έγινες σύννεφο και ροδοσταλιά
κι ήρθες με τα πρώτα τα πουλιά.

Κι έγινες θάλασσα κι έγινα ουρανός,
και στον ήλιο λέγαμε τραγούδια.
Κι έγινες όνειρο κι έγινα καημός,
κι απ’ τον κόσμο κόψαμε λουλούδια
να σου τα φορέσω στα μαλλιά.

Στο βοριά, στο νοτιά άνοιξα αγκαλιά,
και να `ρθείς εγώ σε περιμένω.

Στο βοριά, στο νοτιά έστειλα φιλιά
να σε βρουν, της μοίρας μου γραμμένο.

Κι έγινες σύννεφο και ροδοσταλιά
κι ήρθες με τα πρώτα τα πουλιά.