Μες στη νύχτα μου σημάδι
Ανεβαίνεις μες στον ουρανό
Σαν σελήνη μ’ ένα χάδι
που φωτίζεις τον καιρό
Είναι δύσκολες οι μέρες
Μα τρυπάνε σαν χαρτί
Σαν του γέλιου σου οι σφαίρες
ακούγονται στη γη

Όσα κι αν ο χρόνος μας κλέβει
τα φέρνει πίσω μαζί σου μια στιγμή
όταν σε κοιτώ κάτι μου λέει
πως δεν έχει ακόμα τίποτα χαθεί

Κι αν σου κόσμου τα συντρίμμια
κάθε μέρα έχω σκοτωθεί
με ξυπνάς σαν ηλιαχτίδα
σαν ελπίδα το πρωί

Απ’ του κόσμου τα αγρίμια
που γεμίζουν φόβο την ψυχή
και τα στόματα με πείνα
είμαστε πιο δυνατοί

Είναι δύσκολες οι μέρες
γύρω πόνος και καταστροφή
μα του γέλιου σου οι σφαίρες
θα μου σώζουν τη ζωή