Άσε με να χορέψω μία στιγμή
άσε με να παλέψω με κάθε πλευρά

του εαυτού μου τα κομμάτια να ενώσω ξανά
όλη η ζωή μου μοιάζει με βαθειά χαρακιά
γελάει μαζί μου και πάλι με προσπερνά
και εσύ η μόνη φυγή μου και εσύ πουθενά
τώρα που θέλω να φύγω έχω σπασμένα φτερά
έλα μονάχα για λίγο και φύγε μετά
το γκρίζο χρώμα να διώξεις ξέρω είναι αργά
γι’ αυτό άφησέ με μονάχο μου στην ερημιά

Του μυαλού μου της ζωής μου είναι η πλάνη που δε φτάνει
να ματώσει το κορμί μου θέλω και άλλο μα που να το βάλω
Τόσο δράμα τι να γίνει έτσι είναι και θα μείνει
τόσα χρόνια και αν περάσουν όλα αυτά δε θα αλλάξουν

Άσε με να δράσω μία στιγμή
ν’ ακολουθήσω μια σωστή διαδρομή

της καρδιάς μου τους χτύπους να ακούσω καλά
να πετάξω από πάνω μου βάρη παλιά
να ακούσω τους ήχους μες την σιωπή
ξημερώνει ξυπνάω πάλι σε χρώματα γκρι
η ανάσα χλομιάζει δε θέλει να βγει
ο αγέρας μουγκρίζει σαν παλιά μηχανή
γύρω κάτι αγριεύει το βλέπω καλά
μα κλείνω τα μάτια μένω στα σκοτεινά