Κάθισ’ αδερφέ μου, κάθισε και πες μου
μίλησ’ αδερφέ μου και για μας τους δυο,
ποιοι και πού μας πάνε ποιοι μας τυραννάνε
κι έχουν κάνει τη ζωή μας ρημαδιό.

Κράτα στο `να χέρι δίκοπο μαχαίρι
χάιδεψε με τ’ άλλο τ’ άμοιρα παιδιά
κράτησ’ ένα δάκρυ στων ματιών την άκρη
μην τ’ αφήσεις να κυλήσει ως την καρδιά.

Αδερφέ μου στάσου κοίταξε μπροστά σου
πίσω μη γυρίζεις πάψε πια να κλαις
ίσα το κορμί σου μέτρα την ορμή σου
θά `ρθουνε να λες και μέρες πιο καλές.