Βγήκι ο ήλιος νύχτα στο λιμάνι
και πώς να κοιμηθώ!
Μ’ αν το θέλεις να μπορέσω
στρώσ’ τα μάτια σου να πέσω...

Μες στις πρωϊνές εφημερίδες,
τρέχω να κρυφτώ,
σ’ είδα όμως, κι ας μη μέ είδες
να χορεύεις στις σελίδες...

Πες μου, πες μου
αν έχω μπει στο αύριο
ή αν επιστρέφω, πες μου,
στις εκβολές του χτες μου.

Η λοξή ματιά του αστυνόμου
μέ κάνει και απορώ.
Ίσως να τού εφάνη, όμως
ύποπτο να είμαι μόνος.

Πέφτει βροχή, δρόμοι καθρέφτες
και μέσα τους γλιστρώ.
Τα όνειρά μου είν’ οι φταίχτες,
συλλαμβάνονται σαν κλέφτες...

Πες μου, πες μου
αν έχω μπει στο αύριο
ή αν επιστρέφω, πες μου,
στις εκβολές του χτες μου...