Επτά οι νάνοι κι εγώ στον πάγκο
να παριστάνω τον σαλτιμπάγκο.
Μαύρη χιονάτη αλλού κοιτάζει,
το παραμύθι έχει αλλάξει.

Στρίβω πιο πέρα να βρω Αλίκη
άδεια η χώρα, το θαύμα λείπει.
Τα γουρουνάκια γίναν γουρούνια
κι αντί για τρία είναι μιλούνια.

Μία φορά κι έναν καιρό
ήμουν ελπίδα για τον κόσμο,
τώρα μόνη κολυμπώ.
Μία φορά κι έναν καιρό
τα παραμύθια μου αντέχαν,
τώρα δεν αντέχω εγώ.

Καλά που είσαι κι εσύ
να μ’ αγαπάς πιο πολύ
και να μου λες δυο καινούρια παραμύθια.
Καλά που είσαι κι εσύ
να μ’ αγαπάς πιο πολύ
και που και που να μου κρύβεις την αλήθεια.

Η σταχτοπούτα φοράει escada
και για το πόδι δυο τρία prada.
Σκουφίτσα πέτα το κόκκινό σου,
ο λύκος είναι μες στο μυαλό σου.

Τα πήγα πίσω τα όνειρά μου,
ήταν μεγάλα για την καρδιά μου.
Κι αν ρίξεις κλώτσο δε θα γυρίσει,
το παραμύθι έχει πια σβήσει.

Μία φορά κι έναν καιρό
ήμουν ελπίδα για τον κόσμο,
τώρα μόνη κολυμπώ.
Μία φορά κι έναν καιρό
τα παραμύθια μου αντέχαν,
τώρα δεν αντέχω εγώ.

Καλά που είσαι κι εσύ
να μ’ αγαπάς πιο πολύ
και να μου λες δυο καινούρια παραμύθια.
Καλά που είσαι κι εσύ
να μ’ αγαπάς πιο πολύ
και που και που να μου κρύβεις την αλήθεια.

Μία φορά κι έναν καιρό...

Ποτέ ξανά, ποτέ εδώ
Ποτέ για αυτούς που αντιπαθώ.