Σα ν’ άκουσα στον ύπνο μου βήματα στην αυλή
και απ’ έξω να γαβγίζει με μανία το σκυλί
άνοιξε η πόρτα, και άκουσα τον αέρα
πετάχτηκα και νόμιζα πως γύρισες πατέρα
πατεραααααααααααααααααα
μητεραααααααααααααααααα
τι ευτυχισμένη οικογενειακή ημέρα
μα ξύπνησα και είδα ότι δεν ήτανε κανείς
ούτε και τα κωλόπαιδα παίζαν της διπλανής
ούτε τη Πόπη έπιασε ξανά ο κερατάς
ούτε απ’ τη γειτονιά μας περνάει ο γαλατάς
και δυο φορές δε χτύπησε, δε θα ‘ναι ο ταχυδρόμος
στο τζάμι όταν κοίταξα άδειος ήταν και ο δρόμος
και τότε ποιος; (την πόρτα μου χτυπάει γιατί δε μ’ απαντάει;)
λες να ‘ρθανε να με πάρουν εκείνοι πάλι
θα τον γαμήσω το ρουφιάνο το μπακάλη
μ’ έχει δώσει τρεις φορές, και τις τρεις ήταν Τετάρτη
και τώρα να! ξανάρθανε οι κουφάλες, νάτοι
ρε αφήστε με εδώ, εκεί δεν είναι ωραία
θέλω δωμάτιο με θέα…

Έλα και συ, ρε θα ‘ναι ωραία
θα ‘χεις εδώ δωμάτιο με θέα
έλα και συ, εδώ είναι αφασία
ένα, δύο, τρία γαμιέται η διαιτησία

Βαρέθηκα λοιπόν και είπα να τους αφήσω
να μου δέσουν τα χέρια όπως πάντα πίσω
δεν έμπαινα στ’ αμάξι και μου ‘ρίξαν μια μπουνιά
(ψεύτη και άδικε ντουνιά)
ξύπνησα ξαπλωμένος στο ολόλευκο κελί μου
και θυμήθηκα ότι πρόπερσι πέθανε το σκυλί μου
ποιο γαμημένο γάβγιζε στον ύπνο μου ξανά;
και ποιος πατέρας γύριζε από το πουθενά;
τι θέλω και κοιμάμαι ο μαλάκας κάθε Τρίτη;
ο πούστης ο γιατρός μου το βγάζει απ’ τη μύτη
με φλομώνει στα ardan, θα μου πατήσει και μια ντόπα
μαλακία μου ρουφιάνοι που σας το ‘πα
δε θα μου δώσουν το δωμάτιο με θέα που τους είπα
θα με πάνε σε κείνο που ‘χει μια μεγάλη τρύπα
και θα ‘ρθει η χοντρή η νοσοκόμα
να μου βάλει τη κοκτέλα μες στο στόμα
μα δε μασάω ούτε και καταπίνω χάπια
σκατοκουφάλες γιατροί αφήστε ρε τα σάπια
ήρθα που ήρθα, φτιάξτε το ωραία
θέλω δωμάτιο με θέα…

Έλα και συ, ρε θα ‘ναι ωραία
θα ‘χεις εδώ δωμάτιο με θέα
έλα και συ, σαν ποντικός στη φάκα
μη γελάς μαλάκα,
σου το ‘παμε για πλάκα