Είχε ανθίσει στην αυλή μια τριανταφυλλιά
την ώρα που μου έδωσες τα πρώτα σου φιλιά,
μα τώρα εμαράθηκε και γέρνει κατά γης
απ’ τον καημό πικράθηκε που θες να μ’ αρνηθείς.

Μες στη νύχτα μοναχό με παρατάς
σαν τριαντάφυλλο κομμένο με πετάς.

Είχε ανθίσει στην αυλή μια τριανταφυλλιά,
τ’ αγκάθια της με μάτωσαν μια θλιβερή βραδιά,
την ώρα που μου έδωσες της πίκρας το φιλί
κλείνοντας την εξώπορτα στη σκοτεινή αυλή.

Μες στη νύχτα μοναχό με παρατάς
σαν τριαντάφυλλο κομμένο με πετάς.