Όλη τη νύχτα με κρατούσες αγκαλιά
που όλο χάδι και φωτιά ήταν γεμάτη,
μα σαν ξημέρωσε μου είπες "έχε γεια"
κι άδεια η θέση σου για πάντα στο κρεβάτι.

Ένα χαστούκι με το γάντι
ήταν το βράδυ σου αυτό,
ένα χαστούκι με το γάντι,
πάντως, εγώ σ’ ευχαριστώ.

Τώρα σαν γέρνω τις βραδιές να κοιμηθώ
ύπνος δεν έρχεται τον πόνο μου να πάρει,
μες στο σκοτάδι τη μορφή σου αναζητώ
κι ύστερα κλαίω στ’ αδειανό σου μαξιλάρι.

Ένα χαστούκι με το γάντι
ήταν το βράδυ σου αυτό,
ένα χαστούκι με το γάντι,
πάντως, εγώ σ’ ευχαριστώ.