Σου δώσαν μια ζωή
και μια ευκαιρία μικρή
σου δώσαν χρόνο, λόγο
κι όμως σου πήραν την αφορμή

Σου δώσαν κάτι για να `χεις
να πιστεύεις και να φοβάσαι
σου φτιάξανε κρεβάτι με καρφιά
για να κοιμάσαι

Σου δώσαν ένα δώρο
και λέγεται "μοναξιά"
εγώ το έμαθα, συνήθισα
και ζω για τη φωτιά

Που καίει ακόμα μέσα μου
και ψάχνουνε να βρούνε
ένα τρόπο να τη σβήσουνε
"άστους να προσπαθούνε"

Βλέπεις εγώ έχω κάτι
που κανείς τους δεν έχει
γιατί φοβούνται το σκοτάδι
και τρέμουνε όταν βρέχει

Ήταν απόφαση που πήρα
και τώρα πια δε με νοιάζει
βλέπετε, το τίποτα
συνήθως τους τρομάζει

Κι έτσι χάνονται, γίνονται
στ’ όνειρό μου παιχνίδια
κάποτε ήταν όλοι δίπλα μου
τώρα γίναν αρχίδια

Κι έτσι ορκίστηκα να βγω
από τα όρια και νά `μαι
πόσο δε με ξέρεις
αν νομίζεις πως φοβάμαι

Προσπάθησε αν θέλεις
κι έλα να με πλησιάσεις
χαθήκανε τόσοι,
έλα κι εσύ να δοκιμάσεις

Κάποιοι νόμιζαν πως θα πέσω
κι αρχίσανε να χτυπάνε
κάποιοι ήρθαν, άλλοι φύγαν
κι άλλοι με παρακαλάνε

Να ανοίξω το σεντούκι
που φυλάω τις ευκαιρίες
μα δεν έχω άλλες
τις χαράμισα για μαλακίες

"Ζητήσαν απεγνωσμένα τη φυγή μου,
κι όμως, αν φύγω, θα `ρθούν μαζί μου"

Η υπομονή μου εξαντλήθηκε
κι ο πόλεμος ξεκίνησε
έλεος μη ζητάτε,
το ποτήρι μου ξεχείλισε

Έτσι το θέλατε μαλάκες λοιπόν
κι έτσι θα γίνει
ζω για τη στιγμή
που τίποτα δε θα `χει μείνει

Ζω για να πατήσω πτώματα
κι ανήθικες υπάρξεις
ζω για να με δεις να γελάω
πριν να ξεχάσεις

Πως έβαλες τότε στοίχημα
πως δε θα αντέξω μόνος
δες μπροστά στα μάτια σου
πως σάπισε ο θρόνος

Που καθόσουν τόσα χρόνια
με κοιτούσες και γελούσες
κι αν ρωτούσα "νιώθεις έστω κάτι;"
δε μου απαντούσες

Δεν είσαι μόνος όμως
μη φοβάσαι, υπάρχουν κι άλλοι
εχθροί μου που προσπαθούνε σκληρά
όμως και πάλι

Εγώ αντέχω κι αυτοί πέφτουν
ένας ένας μπροστά μου
γονατίζουνε συγγνώμη να ζητήσουν
στα όνειρά μου

Μα είναι αργά για συγγνώμες
και δεν αλλάζει ούτε το πλάνο
και δεν μπορώ πλέον ούτε βήμα
πίσω να κάνω

Γιαυτό έλα να τελειώνουμε
και μην απατάσαι
θα ψάξω να σε βρω, αν κρυφτείς,
όπου και να `σαι

Και δε με νοιάζει τι θα γίνει,
ούτε τι θα χάσω
εγώ δεν έμαθα ποτέ μου
να πηγαίνω πάσο

Τη μοίρα μου κοντράρω
χωρίς φρένο κι ας τρακάρω
γουστάρω μια παρτίδα σκάκι
απόψε με το χάρο

Μια υπόσχεση στην πάρτη μου
έγινε η αποστολή μου
κι όταν έρθει η ώρα να φύγω
θα σας πάρω μαζί μου

Στο σκοτάδι και στο χάος
στο κόσμο μου θα σας πάω
και θα χέρομαι μόνο και μόνο
όταν σας κοιτάω

Να παλεύετε κάθε στιγμή
πίσω για να γυρίσετε
να ζήσετε τους εφιάλτες
που μου δημιουργήσατε

Να δούμε στο παιχνίδι που στήσατε
πως τα πάτε
να δούμε αν μένει όρεξη
τότε για να γελάτε

Δε θα σε λυπηθεί κανείς
και άκου το γαμάτο:
Το δάκρυ σου
δεν έχει καν αξία εδώ κάτω

Στο μηδέν θα σε γυρίσω
να δεις εκεί τι συμβαίνει
να νιώσεις πως είναι
όταν η ψυχή σου πεθαίνει

Όταν τρελαίνεσαι, χάνεσαι
στη σκέψη που σε χτυπάει
κι αν κάποιος από σας
νιώσει για λίγο πως ξεχνάει

Εγώ θα `μαι κάπου εκεί πάντα
για να σας το θυμίζω
με μάθατε να χάνω,
μα ξέρω και να κερδίζω