Ποιος θα με βγάλει απ’ τον πόνο,
το μαύρο πόνο που με πνίγει,
απ’ το μυαλό μου δε θα φύγει
το πρόσωπό σου το γλυκό,
ποιος θα με βγάλει απ’ τον πόνο
που μοιάζει όνειρο κακό.

Στης ζωής μου τον Απρίλη
μ’ άφησες μονάχη,
κι η χαρά μου έχει φύγει,
πια δε θα ξανάρθει,
στης ζωής μου τον Απρίλη
μ’ άφησες μονάχη.

Πού θα ξανάβρω τη γαλήνη,
τα όνειρά μου τα χαμένα,
ποιος θα βρει βότανο για μένα
να μου γιατρέψει την πληγή,
πού θα ξανάβρω τη γαλήνη
τώρα που έφυγες εσύ.

Στης ζωής μου τον Απρίλη
μ’ άφησες μονάχη,
κι η χαρά μου έχει φύγει,
πια δε θα ξανάρθει,
στης ζωής μου τον Απρίλη
μ’ άφησες μονάχη.