Κλείσε την πόρτα σου στη νύχτα,
βάλε μου κάτι για να πιω,
κι ένα πιο έξυπνο στοιχάκι
μόλις μεθύσω θα σου πω.

Και στον αέρα πετάω τ’ όνειρό μου
να γίνει αστέρι, να σε προσέχει φως μου.

Έτσι όπως βγαίνουμε μονάχοι
μέσα από κάθε προσμονή,
μια χούφτα χώμα κι ένα στάχυ
θα `ναι το επόμενο πρωί.

Και στον αέρα πετάω τ’ όνειρό μου
να γίνει αστέρι, να σε προσέχει φως μου.

Αυτό που θέλω να θυμάμαι
είναι σκοτάδι και σιωπή,
παράξενο που τραγουδάμε
κι είμαστε τώρα εδώ μαζί.

Και στον αέρα πετάω τ’ όνειρό μου
να γίνει αστέρι, να σε προσέχει φως μου.

Κλείσε την πόρτα στο χειμώνα,
άναψε μια μικρή φωτιά,
κι αν είσαι άνθρωπος ακόμα
πάρε κι εμένα αγκαλιά.

Και στον αέρα πετάω τ’ όνειρό μου
να γίνει αστέρι, να σε προσέχει φως μου.