Πριν μου φερθείς διπρόσωπα
κι εσύ σκληρά μαριόλα,
δεν σκέφτηκες πως στη ζωή
εδώ πληρώνουνται όλα;

Όσο κι αν είσαι όμορφη
και σ’ όλους φέρνεις ζάλη
ξεχνάς πως φεύγουν με καιρό
οι ομορφιές και κάλλη.

Και ποιος το ξέρει κάποτε
αν μετά ανησυχήσεις
γριούλα κάτασπρη θα `ρθεις
στην πόρτα να χτυπήσεις.

Όσο και αν με πλήγωσες
την πόρτα θα σ’ ανοίξω
και σαν να είμαστε παιδιά
κοντά μου θα σε σφίξω.