Σ’ αυτήν την πόλη τη στενή
ομίχλη πάντα πέφτει
και το μπετόν και το γυαλί
όλο με βγάζουν ψεύτη.

Άι, Μαρία, Μαρία ηλεκτρική,
που χοροπηδάς μες στη βροχή,
που χοροπηδάς μες στη βροχή.
Άι, Μαρία, Μαρία ηλεκτρική,
τώρα ποιος σε πιάνει, είσαι μηχανή,
τώρα ποιος σε πιάνει, είσαι μηχανή.

Σ’ αυτήν την πόλη την κουφή
το τύμπανο ουρλιάζει.
Είν’ η ζωή μου ένα κουμπί,
δεν βλέπω ποιος διατάζει.

Άι, Μαρία, Μαρία ηλεκτρική,
στύψε το μυαλό σου, είναι Κυριακή,
στύψε το μυαλό σου, είναι Κυριακή.
Άι, Μαρία, Μαρία ηλεκτρική,
σχήμα του θανάτου κάθε σου φιλί,
σχήμα του θανάτου κάθε σου φιλί.