Πόσο μου λείπεις κι ο κόσμος μοιάζει φυλακή
άδειο το σπίτι και η σκιά σου πάντα εκεί
βράδια χαμένα και μέρες δίχως ουρανό
χωρίς εσένα ένα μαρτύριο περνώ

Θέλω να γυρίσεις ξανά μόνος μου υποφέρω
πόσο η καρδιά μου πονά εγώ μονάχα ξέρω
θέλω να γυρίσεις εδώ εσύ είσαι ό,τι έχω
ότι δε θα σε ξαναδώ στη σκέψη δεν αντέχω

Πόσο μου λείπεις σ’έχασα κι έπαψα να ζω
μόνο μ’αφήνεις απ’το αδιέξοδο να βγω
δε το πιστεύω πως τώρα πια δε μ’αγαπάς
αφού το ξέρω όσο εγώ κι εσύ πονάς