Στα μάτια σου θυμάμαι τα νησιά
σφαγμένα από Σαρακηνούς κι εμένα.
Έτσι θέλω να μιλώ όταν θυμάμαι εσένα.

Ζωγράφιζες μ’ αναπνοές
απάνω στο κορμί μου
χιλιάδες χάρτες μυθικούς,
δρόμους για τη ζωή μου.

Στα μάτια σου θυμάμαι τα νησιά
σφαγμένα από Σαρακηνούς κι εμένα.
Έτσι θέλω να μιλώ όταν θυμάμαι εσένα.

Τα μάτια σου θυμάμαι τα νησιά
ντυμένα φως, γλύκα κι εμένα.
Έτσι θέλω να μιλώ όταν θυμάμαι εσένα.

Μέσα μου κένταγες βυζαντινό
ολόγιομο φεγγάρι,
με συλλαβές από πηλό
της γης τ’ αλφαβητάρι.

Τα μάτια σου θυμάμαι τα νησιά
ντυμένα φως, γλύκα κι εμένα.
Έτσι θέλω να μιλώ όταν θυμάμαι εσένα.