Απ’ αδά σ’ εσέτερα ξαν πουλί μ’ μακρά πα `κι εν
μήλον να σύρω έρται και κυδών παραδιαβαίν’ ~ αχ πουλί μ’ νασάν εμέν

Εϊ κορτσόπον τουλαλά ρούζομε και κείμες κα
αφκά σο κρεβατόπο σ’ ξαν εφτάμε παλαλά

Ανάθεμα τη μάνα σ’ τον κυρ’ π’ εσέν εποίνεν
'ποίνεν σε πολλά έμορφον σ’ εμέν πελιάν έδινεν

Εϊ κόρη μ’ και σου κυρού σ’ τα δουλεία σ’ ντ’ εποίνες
κάθαν βράδον και πρωί το μαντήλι σ’ έπλυνες