Έφυγα απ` τον παλιό εαυτό μου
Δεν ξέρω τι ήτανε δικό μου απ` ό,τι έζησα
Όποιος δεν είναι εδώ κοντά μου ανήκει αλλού
Ήρθε ο καιρός να δω το συρματόπλεγμά μου
Ριγμένο κάτω πατημένο, το παραμύθι μου παρμένο
Δεν είμαι πια ίδια με χτες, δεν τρέχω πίσω από πληγές
Λυπάμαι μόνο που δεν έχω κάποιον το βλέμμα να προσέχω
Μα τώρα ... έφυγα.

Έφυγα απ` την ανάγκη μου, "να υπάρξω"
Πίστευα ότι θα τρομάξω μα ύστερα σκέφτηκα
Ό,τι αγάπησα έχει μπόι
Κι ό,τι αγαπώ, θέλει τα μάτια μου ανοιχτά το χθες να μη με τρώει
Να περπατήσω στις σιωπές μου, να θυμηθώ τις προσευχές μου
Κι ας είμαι πια άλλο σκαρί, δεν είν` το κάρμα μου βαρύ
Δε θέλω άλλο να διαφέρω, θέλω αν μ` αγάπησες να ξέρω
Μα τώρα ...έφυγα.

Κι αν σε ονειρευτώ μια μέρα πάλι
Κι αν στο ταξίδι μου τυχαία θα σε βρω
Δε θα` μαι αυτή που ξέρεις, θα` μαι κάποια άλλη
Που ίσως σ` αγαπήσει κόντρα στον καιρό.