Αργά το βράδυ..λίγο πριν κοιμηθώ
έκατσα για λίγο μόνος να σκεφτώ
Όταν με πήγες σ’ έναν κόσμο μαγικό
μέσα στον οποίο θα ήθελα να ζω,
μα τι να κάνω που είσαι μακριά μου
δεν μπορώ να σε νιώσω η να σ’ έχω αγκαλιά μου,
Τα δυο γλυκά ματάκια σου που νοσταλγώ
να αντικρίσω....να μου πουν το σ’ αγαπώ,
Η απόσταση μεγάλη μα εμένα δε με νοιάζει
είσαι εσύ το όνειρο μου και αυτό δεν αλλάζει
Με άλλαξες και μ’ έμαθες τι θα πει ζωή
τι θα πει ανάσα ....τι θα πει πνοή,
όλα αυτά που νιώθω στα γράφω στο χαρτί
μην τα ξεχάσεις μάτια μου....μην τα σβήσει η βροχή
στο ταξίδι της ζωής σου...πάρε με μαζί σου
κράτα με απ το χέρι....δώσ’ μου το φιλί σου...!!!

Στο ταξίδι της ζωής σου...πάρε με μαζί σου
κράτα με απ’ το χέρι....δώσ’ μου το φιλί σου...!!!

Ποτέ να μην ξεχάσεις αυτά που έγραψα για σένα
....να μην λυγίσεις στης ζωής τα κεκτημένα
για πάντα να γελάς να `σαι ο εαυτός σου
.... ν’ αγαπάς πραγματικά ότι `ναι δικό σου...
στο ταξίδι της ζωής σου...πάρε με μαζί σου
κράτα με απ το χέρι....δώσ’ μου το φιλί σου
Για σένα είμαι εδώ ολόψυχα δικός σου
ο φύλακας......ο Άγγελος σου.....!!!

Στο ταξίδι της ζωής σου...πάρε με μαζί σου
κράτα με απ’ το χέρι....δώσ’ μου το φιλί σου...!!!