Είμαι ένας ήλιος κλειδωμένος στο κελί μου
Είσαι φεγγάρι μες στης λίμνης το βυθό
Κι οι δυο αόρατα παλάτια της ερήμου
Στην ίδια μοίρα με τον ίδιο αριθμό.

Όλα τα όνειρα και τα ιδανικά μου
Πρέπει να πακετάρω πριν να κοιμηθώ
Τα νοικιασμένα να επιστρέψω τα φτερά μου
Και ό,τι πίστεψα να το απαρνηθώ.

Καλή αντάμωση, καλή αντάμωση
Νωρίς σκοτείνιασε και στην καρδιά μου βρέχει
Καλή αντάμωση, καλή αντάμωση
Δε χάνει τίποτα όποιος τίποτα δεν έχει.

Είμαι ο ήρωας ενός άτυχου επιλόγου
Σ’ ένα σενάριο φτιαγμένο για τη γη
Κι εσύ χορεύεις στο ρυθμό του παραλόγου
Μήπως πλανέψεις μια καρδιά που αιμορραγεί.

Ήρθα και φεύγω επισκέπτης μ’ άδεια χέρια
Μόλις που πρόλαβα να πω πως σ’ αγαπώ
Σύρθηκα ανάμεσα από δίκοπα μαχαίρια
Για ν’ αποδείξω της ζωής μου το σκοπό.

Καλή αντάμωση, καλή αντάμωση
Νωρίς σκοτείνιασε και στην καρδιά μου βρέχει
Καλή αντάμωση, καλή αντάμωση
Δε χάνει τίποτα όποιος τίποτα δεν έχει...