Νυχτώνει
κι από το σώμα σου μονάχα το σεντόνι
να μου θυμίζει πως κοιμήθηκες εδώ.

Σηκώνει
αυτός ο έρωτας μπροστά μου τόση σκόνη
που δε μ` αφήνει όσα έρχονται να δω.

Νυχτώνει
γλιστράει στο στήθος το φιλί και με λερώνει
φέρε μου πίσω τη φωτιά σου να πλυθώ.

Ματώνει
αυτός ο έρωτας που όλο δυναμώνει
και δε μ` αφήνει από σένα να σωθώ.

Εγώ για σένα μια σταλιά
απόμεινα απ` τα φιλιά
περπάτησα καημό καημό
από χαντάκι σε γκρεμό.

Κι εσύ για μένα μια θηλιά
πληγή καινούρια και παλιά
ενός τσιγάρου διαδρομή
από φαράγγι σε κορμί.