Είχα τις πόρτες μου ανοιχτές
και τα σκυλιά μου αμόλα,
απ’ όλα είχε ο μπαξές
και η καρδιά μου απ’ όλα.

Κι εσύ να μην ξεχάσεις
να πεις τα δέοντα
σ’ όσους ρωτούν για `μένα
και στους υπόλοιπους
μικρούς μα και μεγάλους
και στους ξυπόλητους.

Κάτσε να πιούμε ένα κρασί
να πιούμε ένα τσιγάρο
να πιάσουμε τα όργανα
να σκιάξουμε το Χάρο.

Τώρα οι πόρτες μου κλειστές
και τα σκυλιά δεμένα
εγώ τα λέω σ’ εσένανε
κι εσύ τα λες σ’ εμένα.

Και κοίτα μην ξεχάσεις
να πεις τα δέοντα
σ’ όσους ρωτούν για `μένα
και στους υπόλοιπους
μικρούς μα και μεγάλους
και στους ξυπόλητους.