Άνοιξε το παράθυρο
μείνε λίγο μετέωρη
σου `κρυψα εκεί στο άπειρο
μια αγάπη πιο ακέραιη

Έλα δε φτάνει μια σελήνη
στης λύπης μου το σύμπαν
βουλιάζω σαν κομήτης
στην παγωμένη γη της

Άνοιξε το παράθυρο
σκόρπισε τέφρα φύγαμε
και μη ρωτάς για τ’ αύριο
γίναμε σκόνη γίναμε...

Έλα δε φτάνει μια σελήνη
στης λύπης μου το σύμπαν
βουλιάζω σαν κομήτης
στην παγωμένη γη της