Τη μέρα που σε γνώρισα
δυο βήματα προχώρησα
δυο μέτρα στη ζωή και το χαμό
απάνω σου κρατήθηκα
και δεν αναρωτήθηκα
αν άνοιγες στα πόδια μου γκρεμό
απάνω σου κρατήθηκα
και όλα τ’ απαρνήθηκα
αφέθηκα μαζί σου στο κενό

"Το ψέμα δεν ανέχομαι"
μου `πες και σου `πα "δέχομαι"

Τη μέρα που σε φίλησα
το παρελθόν απείλησα
και το ξεγράφω είπα οριστικά
τη μέρα που σ’ αγκάλιασα
τη μοίρα μου ξεμάλλιασα
που άγρια τόσα χρόνια με νικά
τη μέρα που σε φίλησα
κοιμήθηκα βασίλισσα
κι ας έγιναν όλα τόσο βιαστικά

Ούτε στιγμή δε σκέφτηκα
γιατί σε εμπιστεύτηκα

Τη μέρα που κουράστηκες
να με ρωτήσεις βιάστηκες
αν ήθελα να σε ξεφορτωθώ
και πόνεσα και δάκρυσα
και μαύρες σκέψεις άρχισα
και ήθελα από τον κόσμο να χαθώ
τη μέρα που με πρόδωσες
το όνειρο μου το `δωσες
σε κείνα που ζητάς να χρεωθώ.