Αφορισμένον γενεάν
διαβόλ’ γεννεμασέαν
άλλο αδακές `κι ετέρεσες
'κι εδώκες σημασέαν

(Ρεφραίν)
Σιπ σιπ κι άμον ελαία
κι άμον αυλακί τσιχρίτες
άμον αυλακί τσιχρίτες
κι άμον καπανί σεβντιάνος

Λάσκεσαι άμον τεκιντίν
τα νύχτας `κι κοιμάσαι
εσύ ντό ψ(υ)ήν θα παραδίεις
θεόν που `κι φοάσαι

Ατσά που τρέ'εις, ας εξέρ'να
με τίναν στρώντς και κείσαι;
κάποτε ατός πα θα πεζεύ'
το πασιαπόρτ θα δίει σε

Ετότε ξαν θα κλώσκεσαι
τσ’ εγάπ'ς πογαλεμένον
άμαν, ας εξέρτς, θ’ ευρίκ'ς ατό
την καρδία μ’ κλειδωμένον