Χορεύεις στη μέση της νύχτας
χορεύεις στο κέντρο του κόσμου
όπως όπως λίγη δώσ’ μου ανάσα, φως μου
λόγια ναρκωτικά
το στόμα σου φωτιά
τα μάτια σου αλμύρα, χήρα η ζωή μας, χήρα
τα μαύρα της πετάει μια βραδιά…

Σιγά σιγά μακριά απ’ όσα μετράς
κοντά μου θ’ απλωθείς τι κι αν σφιχτά τα δόντια κρατάς
αχ τι `ναι η ζωή μέσα κι έξω από μας
ωχρό μου κορμί υγρή μου ψυχή
σαν τον αέρα σκορπάω παντού
περνάω τις χαράδρες ουρλιάζω
είμαι μόνος και ντρέπομαι τις αδύνατες ώρες μου
ψάχνω φιλί φαρμάκι...

Χορεύεις στη μέση της νύχτας
χορεύεις στο κέντρο του κόσμου
ζω και πεθαίνω κοντά σου φως μου, χίλιες φορές
Μα εσύ γεννιέσαι στις πληγές
λοξά το χείλι ιδρώνεις
στάζει το ρούχο σου έρωτα
και κλέβεις σιωπές…

Σιγά σιγά μακριά απ’ όσα μετράς
κοντά μου θ’ απλωθείς τι κι αν σφιχτά τα δόντια κρατάς
αχ τι `ναι η ζωή μέσα κι έξω από μας
ωχρό μου κορμί υγρή μου ψυχή
σαν τον αέρα σκορπάω παντού
περνάω τις χαράδρες ουρλιάζω
είμαι μόνος και ντρέπομαι τις αδύνατες ώρες μου
ψάχνω φιλί φαρμάκι...

Χορεύω σαν φύλλο του Οκτώβρη
που πέφτει στο κέντρο του κόσμου
που φλερτάρει ως το τέλος, το τέλος του
πριν ταπεινωθεί...

Πλημμύρισε η ψυχή,
πλημμύρισαν τα μάτια
πλημμύρισαν τα χέρια μου κορμί...

Σιγά σιγά
ψιθύρισε μου στ’ αυτιά
αυτά που θέλω
αυτά που δε ζω…

Σιγά σιγά σε δωμάτια κλειστά σφαλιστά
θα στέκω γυμνός στης σκιάς σου το φως
σαν τον αέρα θα `ρθω να μ’ αγγίξεις
να γίνεις σκοπός, είμαι μόνος και ντρέπομαι
ψάχνω φιλί τέτοια ώρα όταν έρχομαι εδώ...

Σιγά σιγά ψιθύρισέ μου στ’ αυτιά
αυτά που θέλω, αυτά που δε ζω
σιγά σιγά κάτω απ’ την κουβέρτα σου
κι απόψε θα χαθώ
σιγά σιγά μακριά απ’ τους ίσκιους
σιγά σιγά, σιγά σιγά…

Σιγά σιγά ψιθύρισέ μου στ’ αυτιά
αυτά που θέλω, αυτά που δε ζω
σιγά σιγά κάτω απ’ την κουβέρτα σου
κι απόψε θα χαθώ
σιγά σιγά................