Λεν οι άνθρωποι ξεχνούν οι μέρες σαν περνούν
πως χάνουν την αγάπη αυτό το κάτι
όταν μαζί για χρόνια ζουν
Κι όλο μου λεν πως χάνεται η αλήθεια
και ζουν από συνήθεια, παραμύθια
μια ζωή κι όλο όλο μου λεν

Μα εγώ πιστεύω εσένα αγάπη μου κανέναν
εσύ είσαι τ’όνειρό μου δώρο μονάκριβό μου
κι εγώ τους αγνοώ, ασ’τους να λεν
Δε φαντάζεσαι δε το αισθάνεσαι
πως η αγάπη μου για σένα
σε φωνάζει απελπισμένα
υπάρχω μόνο ζω, εσένα πάντα ακολουθώ
άγγελέ μου

Κι όλο μου λεν το φλογερό τους πάθος
πως χάσαν κατά βάθος κι είναι λάθος
μια ζωή όλο λεν όλο μου λεν

Μα εγώ πιστεύω εσένα αγάπη μου κανέναν
εσύ είσαι τ’όνειρό μου δώρο μονάκριβό μου
κι εγώ τους αγνοώ, ασ’τους να λεν
Δε φαντάζεσαι δε το αισθάνεσαι
πως η αγάπη μου για σένα
σε φωνάζει απελπισμένα
υπάρχω μόνο ζω, εσένα πάντα ακολουθώ
άγγελέ μου σ’ αγαπώ