Κάντε τα χέρια σίδερα
και τις ψυχές ατσάλι
αΪτόπουλα μαύρα φτερά
να μη σας πάρει ο ύπνος
ο νους φωτιά
να κάψει τ’ ανθοπέρβολα,
με τη βαριά
τσακίζ’ ο γύφτος κόκαλα
ο γύφτος μάτι δε σφαλά.

Άιντε μια κι άλλη μια
μια πνοή κι ανάσανε
σταυρωμένε μου ουρανέ
τα καρφιά σκουριάσανε.
Άιντε μια κι άλλη μια
καπετάν απέθαντος
της ζωής ο σταυραητός
ντύνεται γαμπρός..

Βοριάς θερίζει το βουνό
για να χαθούν τα χνάρια,
Να μη σε βρουν κοιμάμενο
μόν’ να σε βρουν καβάλα
με το σπαθί
να σκίζεις τ’ όνειρο στα δυο
ρέμα βαθύ
περνάς και πας ανήφορο
δέσε με τους νεκρούς χορό.

Άιντε μια κι άλλη μια
μια πνοή κι ανάσανε
σταυρωμένε μου ουρανέ
τα καρφιά σκουριάσανε.
Άιντε μια κι άλλη μια
καπετάν απέθαντος
της ζωής ο σταυραητός
ντύνεται γαμπρός.

Πρωτοπανηγυριώτη μου
ζώσ’ τα τα φυσεκλίκια
εδώ ’ναι η κόψη του γκρεμού
και της ζωής το θάμα
τ’ αντίθαμα
με τη θωριά του καθαρή
γκόλφι κρεμά
τη λευτεριά ολοπόρφυρη
αντίκρυ και μας καρτερεί.

Άιντε μια κι άλλη μια
μια πνοή κι ανάσανε
σταυρωμένε μου ουρανέ
τα καρφιά σκουριάσανε.
Άιντε μια κι άλλη μια
καπετάν απέθαντος
της ζωής ο σταυραητός
ντύνεται γαμπρός.