Παντού πουλάς τα ίδια παραμύθια,
τα ίδια λες που μου `λεγες παλιά,
όταν γυρνάς απ’ τα χαζοξενύχτια
με ένα άλλο κενό στην αγκαλιά.
είναι τα μάτια σου μεγάλα
και μου `χουν κάψει την καρδιά.

Είμαι ζητιάνος της αγάπης σου,
ένα καμμένο χαρτί,
μ’ έδιωξες πάλι απ’ το κρεβάτι σου,
μ’ έστειλες νύχτα φυλακή,
μ’ έστειλες νύχτα φυλακή.

Όπου καυγάς απέχω σαν χαμένος
και δίνω πάντα τόπο στην οργή,
για σενα ζω ο αποβλακωμένος
χθες έβαψα και τ’ άσπρο μου μαλλί,
είναι τα μάτια σου μεγάλα
και μου `χουν κάψει την ψυχή.

Είμαι ζητιάνος της αγάπης σου,
ένα καμμένο χαρτί,
μ’ έδιωξες πάλι απ’ το κρεβάτι σου,
μ’ έστειλες νύχτα φυλακή,
μ’ έστειλες νύχτα φυλακή.