Τις νύχτες που ο ύπνος δεν έρχεται
να μου κλείσει τα μάτια
τις νύχτες που σωριάζονται γύρω μου
τα χρυσά μου παλάτια

Τη μικρούλα πορτούλα ανοίγω
κι ενώ τρέχει το δάκρυ μου λίγο
τα φτωχά κατεβαίνω σκαλιά
και πηγαίνω στην ακρογιαλιά.

Και ρωτάω τα κύματα
που σε πήραν μαζί τους
να μου πουν αν σε φέρουνε
ή θα μείνεις δική τους

Και ρωτάω τα κύματα
να μου πουν μα δε λένε
πάντα μόνο με βλέπουνε
λυπημένα και κλαίνε

Και ρωτάω τα κύματα
που σε πήραν μαζί τους
να μου πουν αν σε φέρουνε
ή θα μείνεις δική τους