Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά ψηλή μου δεντρολιβανιά
κι αρχή καλός μας χρόνος εκκλησιά με τ’ άγιο θρόνος.
Αρχή που βγήκεν ο Χριστός Άγιος και πνευματικός
στη γη να περπατήσει και να μας καλοκαρδίσει.
Άγιος Βασίλης έρχεται και εμ μας καταδέχεται
από την Καισαρεία συ σ’ αρχόντισσα κυρία.

Βάλτε μας κρασί να πιούμε και του χρόνου να σας πούμε.
Και του χρόνου να σας πούμε βάλτε μας κρασί να πιούμε. (Επωδός)

Ηύρα την πόρτα σου ανοιχτή θαρρώ πως έχεις και πηχτή,
φοινίκια, λουκουμάδες και κρασί με τους κουβάδες.
Κατέβηκεμ μια πέρδικα στον ποταμό την εύρηκα
και βρέχει τα φτερά της στα γαλανά νερά της.
Κι έβρεξε τον αφέντη μας το όνομα νοικοκύρη το λεβέντη μας.

Επωδός

Εσένα όνομα νοικοκύρη πρέπει σου βάλε στραβά το φέσι σου.
Και πάλι ξαναπρέπει σου καρέκλα κορδονένια,
για ν’ ακουμπάς την πλάτη σου τη μαργαριταρένια.
Και πάλι ξαναπρέπει σου στ’ άλογο να καθίσεις,
τη γη να μην αγγίζεις.

Επωδός

Πολλά `παμε τ’ αφέντη μας, να πούμε της κεράς μας.
Κερά ψηλή, κερά λιγνή, κερά γαϊτανοφρύδα
πού `χεις τον ήλιον πρόσωπο και το φεγγάρι στήθος
και του κοράκου τα φτερά τα `χεις τα πανωφρύδια.

Επωδός

Πολλά `παμε και της κεράς, να πούμε και του γιου σας.
Έχετε γιο στα γράμματα και γιο εις το κοντύλι,
να τ’ αξιώσει ο Θεός, να βάλει πετραχήλι.

Επωδός

Πολλά `παμε του γιου, να πούμε και της κόρης.
Έχετε κόρην έμορφη, κόρη μαλαματένια
του ήλιου και του φεγγαριού και της αστροφεγγίτας,
γραμματικός τη γύρευε κι ήθελε να την πάρει.
Γυρεύει κάμπους άθερους και κάμπους θερισμένους
γυρεύει και τη θάλασσα με ούλλα τα βαπόρια
γυρεύει και τον κυρ βοριά, να τα καλαρμενίζει.

Επωδός

Σ’ αυτό το σπίτι πού ῤθαμε πέτρα να μη ραΐσει
κι ο νοικοκύρης του σπιτιού χρόνια πολλά να ζήσει.