Ήταν Δευτέρα κι ο κόσμος ανήσυχος έψαχνε για να πιαστεί
Κάπου ένα χέρι, έναν ώμο και μία κουβέντα για να σκεπαστεί

Κι είδα τι έχει σημασία,
όχι το πριν και το μετά
Είδα στο τώρα την ουσία,
βάζω τα καλά μου να σε βρω
κι αυτό μου φτάνει πια

Θα `ρθουν καλύτερες ημέρες,
εσύ κι εγώ σαν δύο σφαίρες στον ουρανό... στον ουρανό
Κι όπως θα λάμπουμε στον ήλιο,
ένα φιλί μου θα σου στείλω για θησαυρό... για θησαυρό

Δεν περιμένω στο σπίτι ν’ ακούω τους χτύπους του ρολογιού
Ούτε ν’ αλλάξει ο κόσμος να γίνουνε όλα όσα έχω στο νου

Είδα τι έχει σημασία,
όχι το πριν και το μετά
Είδα στο τώρα την ουσία,
βάζω τα καλά μου να σε βρω
κι αυτό μου φτάνει πια

Θα `ρθουν καλύτερες ημέρες,
εσύ κι εγώ σαν δύο σφαίρες στον ουρανό...στον ουρανό
Κι όπως θα λάμπουμε στον ήλιο,
ένα φιλί μου θα σου στείλω για θησαυρό...για θησαυρό