Πες ένα όχι αν μπορείς, θα βρεις τον εαυτό σου
Μικρέ διαβάτη της ζωής, κοίτα στο παρελθόν σου.

Φωνές και βογκητά ηρώων, που πέσαν
Μέσα σ’ ανθρώπινη σφαγή
Χέρια νεανικά βαμμένα μεσ’ το αίμα
Φέραν μια ελεύθερη αυγή
Άνθρωπε…….
Λα, λα, λα…….

Με το χέρι στην καρδιά, λουλούδια να σκορπάς
Μακριά απ’ τη φωτιά πάντοτε
Τη φλόγα της ζωής κρατάς, κοίταξε να βρεις
Ένα τρόπο ν’ αγαπάς για να ζεις
Άνθρωπε…
Λα, λα, λα

Ο ήλιος βγαίνει, φεύγει η βροχή
Σβήνει και παίρνει τις αναμνήσεις
Ελπίδα για όλους μας δεν θα φανεί
Ξανά, πως το παρελθόν έχει σβήσει.

Κουρδιστά ανθρωπάκια, κάνουνε τη γη κομμάτια
Κουρδιστά ανθρωπάκια πάντοτε
Κουρδιστά ανθρωπάκια κάνουνε τη γη κομμάτια
Κουρδιστά ανθρωπάκια ποτέ ξανά.