Άτιμη ζωή μπαμπέσσα, μία έξω δέκα μέσα,
έγια μόλα έγια λέσα για,
δε γουστάρω να σε ξέρω, δε μετράς να υποφέρω,
βάζω τώρα τα φτερά μου, όλα τα όνειρά μου,
τα αστραφτερά μου, χάρισμά σου η σκουριά.

Με καραβάκι γυάλινο θα πάω να βγω στην Κάλυμνο
να μη σε βλέπω πια,
χίλιες φορές μονάχη μου, στον ουρανό η μάχη μου
και όρτσα τα πανιά.

Άτιμη ζωή μπαμπέσσα, μου `κανες την πριγκηπέσσα,
έγια μόλα έγια λέσα για,
τέρμα τα ψηλά καπέλα, ζήτω η δόξα και η τρέλα,
ρίχνω τώρα την πενιά μου και τη μπετονιά μου
για την αφεντιά μου, ψάχνε εσύ για σιγουριά.

Με καραβάκι γυάλινο θα πάω να βγω στην Κάλυμνο
να μη σε βλέπω πια,
χίλιες φορές μονάχη μου, στον ουρανό η μάχη μου
και όρτσα τα πανιά.