Είναι μέρες που θέλω πολύ να σε δω
μα τώρα που είμαι εδώ
μονάχος στα σοκάκια περπατώ.
Και θυμάμαι να βγαίνει ο ήλιος δειλά
κι εμείς στην άμμο αγκαλιά
με κιθάρα και το κύμα συντροφιά
σαν παιδιά.

Εσύ κι εγώ
έχουμε ένα μυστικό
γι’ αυτό το καλοκαίρι.
Όσα ζήσαμε ξανά
με το κύμα συντροφιά
κι αυτό το καλοκαίρι.

Βαρύ παλτό, καπνός και το βήμα αργό
κι οι μέρες αλλάζουν χρώμα
σαν τα φύλλα που πέφτουν στο νερό.
Τις αναμνήσεις ζωγραφίζω σε φύλλο λευκό
και σπάει η μοναξιά μου
μια φιγούρα από γαλάζιο και λευκό
μου θυμίζει, μου θυμίζει το δικό μας μυστικό.

Εσύ κι εγώ
έχουμε ένα μυστικό
γι’ αυτό το καλοκαίρι.
Όσα ζήσαμε ξανά
με το κύμα συντροφιά
κι αυτό το καλοκαίρι.