Μια χαρά πηγαίναμε οι δυο μας,
κάναμε αλήθεια το όνειρο μας.
Ώσπου μια βραδιά, ώσπου μια βραδιά
έσπασε στα δύο μια καρδιά.

Να `ξερα, να `ξερα
ποιο μάτι μας εμάτιασε
κι αδίκως την αγάπη μας
στα δύο την κομμάτιασε.

Να `ξερα, να `ξερα
ποιο μάτι μας εζήλεψε
κι ο ήλιος που με φώτιζε
στα μάτια σου βασίλεψε.

Είμαστε σε μια κλωστή δεμένη,
σαν τα περιστέρια αγαπημένοι.
Ώσπου ένα πρωί, ώσπου ένα πρωί
έγινε μαρτύριο η ζωή.

Να `ξερα, να `ξερα
ποιο μάτι μας εμάτιασε
κι αδίκως την αγάπη μας
στα δύο την κομμάτιασε.

Να `ξερα, να `ξερα
ποιο μάτι μας εζήλεψε
κι ο ήλιος που με φώτιζε
στα μάτια σου βασίλεψε.