Πάνω στο κόκκινο χώμα περπατάω ακόμα
και ακόμα εδώ στάζει το αίμα μου
Κάποιοι γδέρνουν μέρα νύχτα το δέρμα μου

Και περνάω εμπόδια, πληρώνω διόδια
σαν το Ταρζάν κρέμομαι από καλώδια
μα βουλιάζει ο μύθος μου, κάτι έχει το ύφος μου
κι ό,τι αξίζει από μένα είναι η ψήφος μου

Μα δε θα την πάρουν, δε θα τη δώσω

Ντου και ξύλο
ποιος με λύνει και ποιος μ’ έχει δέσει
Ντου και ξύλο
η αδιαφορορία μου θα τον πονέσει
Ντου και ξύλο
κι αν δε μου χαρίζει λουλούδια
Ντου και ξύλο
θα του γράφω τραγούδια

Πάνω σε κάποιου το πτώμα περπατάω ακόμα
και ακόμα ξεδιψώ με το αίμα του
Μη πιστεύετε λέω το ψέμα του

Κι αν με ξεχνάει η ιστορία, με θυμάται η εφορία
να πληρώνω να τρώνε όλοι απ’ τα ταμεία
και σουφρώνω τα φρύδια, απλώνω τα φίδια μου
κι όλους τους γράφω....