Ίντα τον θέλεις κόρη μου
εσού τον δασονόμον;
Να μπαίννει μεσ’ τον καβενέν
με το βουρτζίν στον νώμον!

Ίντα τον θέλεις κόρη μου
εσού τον δασονόμον;
Τζ’ εν παίρνεις έναν δάσκαλον
για έναν δικη(γ)όρον!

Ο δικη(γ)όρος μάνα μου
έσει τζαι φασαρίες.
Μέσα στα δικαστήρια
που παίρνει μαρτυρίες.

Τζαι του δασκάλου μάνα μου
εσάπην το βλαντζίν του.
Όπου τον κάθε ρόκολον;
εν’ πα’ στην τζεφαλήν του.

Τζ’ ο δασονόμος κόρη μου
ήσυχος εν θα μείνει.
Εννά γυρίζει τα βουνά
τες πυρκαγιές να σβήννει
να γίνεται ολόμαυρος
γι’ ανάμισι σελίνιν.

Οι δασονόμοι μάνα μου
που το τριανταπέντε
πιάννουσιν κοσπεντάλιρα
τζαι ζούσιν σαν λεβέντες!