Στην απόμερη ταβέρνα
παίζει η παλιά λατέρνα
και μου θύμισε απόψε
με το γλυκό της το σκοπό,
τον παλιό, καλό καιρό.

Παίξε λατέρνα μου, να μου θυμίσεις
μια ωραία εποχή,
παίξε λατέρνα μου γλυκιά, να σβήσεις
τον καημό απ’ την ψυχή.

Η λατέρνα η καημένη
είναι πια ξεθωριασμένη,
δίχως χάντρες και κορδέλες,
χωρίς στολίδια ένα σωρό,
όπως τον παλιό καιρό.

Παίξε λατέρνα μου, να μου θυμίσεις
μια ωραία εποχή,
παίξε λατέρνα μου γλυκιά, να σβήσεις
τον καημό απ’ την ψυχή.

Άιντε ταβερνιάρη, κέρνα
στο παιδί με τη λατέρνα
κι ας καθίσει εδώ κοντά μου
πικρά να κλάψουμε κι οι δυο
τον παλιό, καλό καιρό.

Παίξε λατέρνα μου, να μου θυμίσεις
μια ωραία εποχή,
παίξε λατέρνα μου γλυκιά, να σβήσεις
τον καημό απ’ την ψυχή.