Το πρώτο ραντεβού στα κρίνα του αγρού,
με μια μοτοσικλέτα, τι να ’κανα η γυναίκα,
έριξα ανάσκελα στους μάγκες πέντε φάσκελα.

Στο άλλο ραντεβού είχα και κουρελού,
την έστρωσα με χάρη απάνω στο χορτάρι
και έριξα ανάσκελα στον κόσμο πέντε φάσκελα.

Πάρ’ τα να μη σ’ τα χρωστάω!
Όπου έστρωσα πατάω,
δε σκοτίζομαι.
Κι ό,τι βρέξει ας κατεβάσει,
το κλειδάκι έχει σπάσει,
δεν κουρδίζομαι.

Πάρ’ τα να μη σ’ τα χρωστάω!
Το καρότσι το τραβάω
κι ούτε κάστανο.
Κι αν δε βρω και καροτσέρη,
ποιος με είδε, ποιος με ξέρει,
κι ούτε βάσανο, κι ούτε βάσανο.

Το τρίτο ραντεβού στα κρύα του λουτρού,
έπεσα σε πρεζόνια, μου βγήκανε και ψώνια,
και έριξα ανάσκελα στη μοίρα μου τα φάσκελα.

Τέρμα τα ραντεβού, αγόρασα μαϊμού,
κλειδώθηκα στο σπίτι και κάνω τον προφήτη
και ρίχνω τώρα ανάσκελα στα μούτρα μου τα φάσκελα.

Πάρ’ τα να μη σ’ τα χρωστάω!
Όπου έστρωσα πατάω,
δε σκοτίζομαι.
Κι ό,τι βρέξει ας κατεβάσει,
το κλειδάκι έχει σπάσει,
δεν κουρδίζομαι.

Πάρ’ τα να μη σ’ τα χρωστάω!
Το καρότσι το τραβάω
κι ούτε κάστανο.
Κι αν δε βρω και καροτσέρη,
ποιος με είδε, ποιος με ξέρει,
κι ούτε βάσανο, κι ούτε βάσανο.