Έχεις στο κεφάλι σου ένα τσίρκο
Μ’ ακροβάτες, κλόουν και χορευτές
Κι όσο κι αν το θέλεις να γελάσεις
Στο τέλος της παράστασης θα κλαις
Έχεις το μαστίγιο στο χέρι
Και το παίζεις θηριοδαμαστής
Το μυαλό σου ποιος θα το δαμάσει
Πότε περιμένεις να το βρεις

Φύγε μακριά μου, φύγε όσο θες
Δε θέλω πια να ακροβατώ μες τις σκιές
Φύγε μακριά μου, φύγε όσο θες
Δεν βγάζω πια από το στόμα μου φωτιές

Έχω ένα κόσμο που πιστεύω
Με αστέρια και γαλάζιους ουρανούς
κράτα το δικό σου στα σκοτάδια
Μείνε με αυτούς που θέλεις να ακούς