Αποκοιμήθηκε η καρδιά και σ’ ονειρεύτηκε
μες στο λευκό και το γαλάζιο του νερού
όπως την πρώτη τη φορά που σ’ ερωτεύτηκε
σαν αεράκι ανοιξιάτικου καιρού

Όνειρο ψίθυρος στο αίμα
γλυκιά στιγμή κι ωραίο ψέμα
ήρθες σαν το πέταγμα του κύκνου
στο μεσουράνημα του ύπνου

Αποκοιμήθηκε η ψυχή και σε νοστάλγησε
όπως ερχόσουν απ’ τους δρόμους τ’ ουρανού
σαν πορσελάνη ακριβή ο ύπνος ράγισε
και μια σκιά πέρασ’ απότομα απ’ το νου

Όνειρο ψίθυρος στο αίμα
γλυκιά στιγμή κι ωραίο ψέμα
ήρθες σαν το πέταγμα του κύκνου
στο μεσουράνημα του ύπνου

Αποκοιμήθηκε η καρδιά και σ’ ονειρεύτηκε
πως ξαναγύρισες εδώ για μια στιγμή
έξω απ’ τα σύνορα του χρόνου σε υποδέχτηκε
κι άλλαξε όλη της ζωής η διαδρομή

Όνειρο ψίθυρος στο αίμα
γλυκιά στιγμή κι ωραίο ψέμα
ήρθες σαν το πέταγμα του κύκνου
στο μεσουράνημα του ύπνου