Εγώ αυτό μονάχα θα σου πω,
μια μέρα θα με θες απελπισμένα,
αυτό είναι το παράξενο μ’ εμένα,
να μ’ αγαπάνε όταν πια δεν αγαπώ.

Αγάπα με λοιπόν τώρα που μ’ έχεις,
τον πόνο μου μια μέρα δε θ’ αντέχεις,
θα `ρθούνε νύχτες άγριες και φόνισσες
να κλαις γι’ αυτό που τώρα περιφρόνησες,
αγάπα με λοιπόν τώρα που μ’ έχεις
και κράτα με.

Εγώ αυτό μονάχα θα σου πω,
θυμήσου το αγάπη μου, θυμήσου,
την ώρα που θα βγαίνω απ’ τη ζωή σου,
την ίδια ώρα μες στο αίμα σου θα μπω.

Αγάπα με λοιπόν τώρα που μ’ έχεις,
τον πόνο μου μια μέρα δε θ’ αντέχεις,
θα `ρθούνε νύχτες άγριες και φόνισσες
να κλαις γι’ αυτό που τώρα περιφρόνησες,
αγάπα με λοιπόν τώρα που μ’ έχεις
και κράτα με, και κράτα με.