Τα ψέματα τελειώσαν,
γυρνάω για πάντα στην αγάπη,
( πού είν’ η αγάπη ),
και τ’ όνειρο που νόμιζα χαμένο
το βρίσκω στην αγάπη,
( αχ, η αγάπη ),
εμείς που ξαγρυπνάμε
τις νύχτες κεντάμε την αγάπη,
( αν είναι θα `ρθει ),
στον κόσμο αυτόν εδώ, το γερασμένο,
ελπίδα μου η αγάπη.

Δε με χωράει το σ’ αγαπώ
γι’ αυτό απόψε θα σου πω ti voglio bene,
( αχ, πώς σε λένε; )
μην ψάχνεις τι είναι ηθικό
κι αν σε δικάσουνε γι’ αυτό άσ’ τους να λένε,
( ti voglio bene ),
χωρίς να ξέρω το γιατί,
γυρεύω αυτόν που θα μου πει ti voglio bene,
( ti voglio bene ),
η αγάπη είναι σαν πουλί,
σκλαβιά τη λένε οι δειλοί μα άσ’ τους να λένε,
( ti voglio bene ).

Ε! και λοιπόν, άσ’ τους να λένε,
έχουν το φόβο στην καρδιά,
αυτοί δε γνώρισαν ποτέ τους
τι είναι αγάπη, τι είναι φωτιά.

Άσ’ τους να λένε κι έλα να φύγουμε μαζί,
τις άδειες μέρες γέμισέ τες μωρό μου
και τις χαμένες σου αγάπες κέρδισέ τες.

Στο σκοτάδι, μ’ ένα χάδι
θα ξυπνήσω του κορμιού σου το ρυθμό,
στο σκοτάδι, κοκκινάδι
θα σου ζωγραφίσω `πάνω στο λαιμό.

Φίλησέ με ( πώς φοβάμαι ),
άγγιξέ με ( πού θα πάμε ),
κι είν’ η νύχτα που μου λέει σ’ αγαπώ,
φίλησέ με ( δε λυπάμαι ),
γνώρισέ με ( δε φοβάμαι ),
γίνε η φλόγα που θα ξαναγεννηθώ.

Μη διστάζεις ( μη διστάζεις ),
μην τρομάζεις ( μην τρομάζεις ),
όλα μοιάζουν κι όλα αλλάζουν στον καιρό,
μη διστάζεις ( μη διστάζεις ),
μην τρομάζεις ( μην τρομάζεις ),
κι αν δεν ξέρεις, θα στα τραγουδήσω εγώ.

Φίλησέ με ( φίλησέ με ),
άγγιξέ με ( άγγιξέ με ),
όλα μοιάζουν κι όλα αλλάζουν στον καιρό,
φίλησέ με ( φίλησέ με ),
γνώρισέ με ( γνώρισέ με ),
γίνε η φλόγα που θα ξαναγεννηθώ.