Αν με σκεφτείς ποτέ
μετά από χρόνια πολλά ξαφνικά να θελήσεις να πιούμε καφέ
Θα έχω αλλάξει, θα άλω σε τάξη αυτά που φοβόμουν παλιά
Δε θα `μαι η ίδια και τα κατοικίδια μου θα `χουν αλλάξει κι αυτά
Γιατί αλλάζει ο άνθρωπος τελικά

Αν με σκεφτείς ξανά
Και πεις να δεις να δω και μια φίλη που έτυχε να `χουμε κάτι παλιά
Δε θα `μαι η ίδια που κάνω χατίρια, που λιώνω σε μια αγκαλιά
Γιατί θα βαριέμαι ξανά να χτυπιέμαι για έρωτες και τα λοιπά
Αν με σκεφτείς ξανά

Αν τύχει και σε δω
Κάπου στο δρόμο να ξέρεις στα αλήθεια πολύ θα χαρώ
Γιατί θα `μαι άλλη, σοφή και μεγάλη, θα ξέρω να ζω το λεπτό
Δε θα `χω κουράγια για ζόρικα βράδια
και τέλος το πιο θλιβερό ότι εσένα πια θα συμπαθώ