Στου χρόνου την πύλη πιάστηκα,
μα η μνήμη μου καλή μηχανή.
Αυτός είν’ ο τρόπος μου και η ζωή
είναι του όπλου βολή.

Στου δρόμου την τύχη αφέθηκα,
γιατί τα φρένα μου κάναν νερά.
Αυτός ο κόσμος και η χαρά
έχουν κοινά μυστικά

Ας κάνουμε τη νύχτα μέρα,
το σκοτάδι φωτιά
και το φόβο αέρα.
Ας κάνουμε τη νύχτα μέρα,
το σκοτάδι φωτιά
και το φόβο αέρα.
Ας κάνουμε έρωτα πια.

Τον πήχη της θλίψης ανέβασα,
ξυστά περνάω απ’ την ενοχή.
Μία συγγνώμη και η ντροπή
βρίσκουν θυμό και οργή

Ας κάνουμε τη νύχτα μέρα,
το σκοτάδι φωτιά
και το φόβο αέρα.
Ας κάνουμε τη νύχτα μέρα,
το σκοτάδι φωτιά
και το φόβο αέρα.
Ας κάνουμε έρωτα πια.

Ας κάνουμε έρωτα πια.