Ρίχνω το σπαθί μου στο νερό
για να βρω το σημάδι σταθερό
το `να κύμα σπάει με τ’ άλλο τ’ άγριο κύμα
και σαν όνειρο μαδώ
μ’ αν δεν τη ζούσα τη ζωή μου τόσο χύμα
δε θα τολμούσα τον ορίζοντα να δω

Ποιο λιμάνι μένει
ποιο λιμάνι ζει
ποιο λιμανάκι κουβαλώ μαζί

Μόνο μια αγάπη μένει
για να μας δένει
μόνο μια αγάπη ζει
κι είναι για τη γη

Λάσπες μη σκορπίζεις και χολές
μη μιλάς με ξένες συμβουλές
ένας κόσμος ήρθε κι άλλος πάει να φύγει
με το βλέμμα του θαμπό
άμα δεν ήταν οι εχθροί μου τόσο λίγοι
δε θα τολμούσα μες στο σπίτι μου να μπω