Μη θυμώνεις, μη, βρες μιαν αφορμή,
την αγάπη δώσε σ’ όλους – φίλους σου και μη!

Έτσι όπως περνούν τα χρόνια, φεύγουμε κι εμείς!
Θά ’ρθουν στα μαλλιά μας χιόνια – μην το λησμονείς!
Τώρα που μπορείς ακόμη να χαμογελάς,
ζήσε τη ζωή σου φίλε, μάθε ν’ αγαπάς!

Μη θυμώνεις, μη, βρες μιαν αφορμή,
την αγάπη δώσε σ’ όλους – φίλους σου και μη!

Της ζωής το πανηγύρι δεν κρατά πολύ,
σπαταλάς αδίκως χρόνο και δεν ωφελεί.
Μη ζητάς να σ’ αγαπούνε δίχως ν’ αγαπάς.
Δεν μπορείς να ζεις μονάχος, όπου και να πας.

Μη θυμώνεις, μη, βρες μιαν αφορμή,
την αγάπη δώσε σ’ όλους – φίλους σου και μη!

Της ζωής το πανηγύρι δεν κρατά πολύ,
σπαταλάς αδίκως χρόνο και δεν ωφελεί.
Τώρα που μπορείς ακόμη να χαμογελάς,
ζήσε τη ζωή σου φίλε, μάθε ν’ αγαπάς!

Μη θυμώνεις, μη, βρες μιαν αφορμή,
την αγάπη δώσε σ’ όλους – φίλους σου και μη!